İnsan gereçekten de her şeye alışıyormuş. Her defasında daha net öğreniyor, yaşayarak anlıyorum (yaşamasam daha iyiydi)
Son güncelleme: Ev sorunum halloldu. Zaten ortada evle alakalı bir sorun da yokmuş. Biraz ortalığın karışması beni yormuş o kadar.
Gönül rahatlığıyla dün ilk defa kıyafetlerimi yerleştirdim... Göçebe olacağım diye çok korkmuştum. Zaten bugün internetim de bağlanıyor (sonunda!)
Geriye pek de bir şey kalmadı düzene girebilmem için. Annemin olayları da açığa kavuştuğunda her şey tamam olacak. Uzun zamandır biri bitmeden biri başlayan silsile içerisinde savrulup durmak tükenmişlik noktasına getirir gibi olsa da "SEN SOSYO EKONOMİK OLARAK ÜST DÜZEY MİSİN? TÜKENMİŞLİK DE NE KENDİNE GEL" dedim kendime ki bence insana en iyi haddi yine kendisi bildiriyor.
Haddimi bildim.
Herkesin bazen "gideyim de bir mezarlık alayım. Belki yüce rabbim ilk adımı benden bekliyordur" aşaması olmuştur muhakkak. Ben 30 yaşında tanıştım bu aşamayla. Allah bana da "Ağustos güzelliklerle gel, Eylül şans benimle olsun" kafasını yaşayan abla şansından ve sakinliğinden versin...
Karşı komşularım en yakın arkadaşlarım. Ömür beni sık sık yogaya gitmek için ikna etmeye çalışıyor, eşi Mehmet neredeyse her gün boardını alıp denize gidelim diye kapımı çalıyor. Hiç olmasa da bir rutinimiz var. Akşamları yemekten sonra terasta çay partisi :) İnsanın halden anlayan arkadaşlarının olması pek güzel şey... Belki de bu tip anlayışlı ve eğlenceli dostlarımız var diye yaşadığımız trajediyi adeta bir komedi oyununun son perdesini izlerken aldığımız keyif gibi gülüp eğlenerek anlatıyoruzdur kim bilir? Düşünsene herkesin birbirinin travmasına güldüğü, gözleri dolacakken kahkahalara boğulduğu ortam nice hoş bir nefes :)
(Bu arada Nefes de Ömür ve Mehmet'in kızı)
Bu arada geçtiğimiz gün 20 Temmuz KKTC 50.yılıydı. Cumhuriyet Bayramı. Çok güzeldi. Yaklaşık 50 savaş gemisi, İHA'lar, SİHA'lar, SAT Komandoları, Denizaltılar ve daha niceleri muhteşem bör gösteri yaptı. Böyle anlarda hep büyük bir coşku ve gururla dolarak onur duyuyorum. Keşke her şart ve koşulda aynı hissedebilseydim...
İçinden geçtiğim tüm yorucu anlar, iyi ki oldular. Tabii tek tek gelseler daha iyiydi ama hatırlayanlar olur mutlaka. Zeyna'ya döndürdü beni :)) Tililili diyip silahımı fırlatacağım yakında.
Yakında tekrar görüşürüzzzzz